نوشتاری در باب نویسندگی _ بخش پنجم
بی تفاوت نباشید.
مثل ماست نباشید، اگر می خواهید آهسته بروید و آهسته بیایید که گربه شاختان نزند و به دنبال شتر سواری دولا دولا هستید، لطفا نویسنده نشوید.
منظورم این نیست که بابت هر نوع بی عدالتی اجتماعی، کمپین تشکیل دهید و بروید توی راهپیمایی ها شرکت کنید، آن ها را هم به وقت ضرورت پیش ببرید ولی مهمترین وظیفه شما اینست که بی تفاوت نباشید یعنی خیر سرتان نویسنده هستید، بنویسید، بی عدالتی ها، قتل ها، غارت ها و آنچه توازن انسانیت را در این دنیای لعنتی به هم می زند، به تصویر بکشید.
البته اگر به دنبال چاپ کتابتان هستید، قطعا دچار خود سانسوری می شوید و به دنبال آن بی تفاوتی.
به نظر من خود سانسوری خطرناکترین بیماری جامعه نویسندگی است. حتی می توان گفت نویسنده خود سانسور از نویسنده ای که قلم و شرفش را به گروه اجتماعی خاصی فروخته است، خطرناکتر است.
نویسنده خودسانسور حتی اگر فکر کند، با حواسش به خوبی ارتباط برقرار کند، حرف مفت نزند و بی تفاوت نباشد، دست آخر باد هوا تولید کرده است بادی که تنها خوشایند یک عده است.
بگذارید، نوشته شما را سانسور کنند ولی هرگز، هرگز، خودتان را سانسور نکنید و اگر دچار خودسانسوری هستید لطفا نویسنده نشوید.
کمی قدم بزنید و کش و قوسی به خودتان بدهید،
ادامه دارد...😀
By accepting you will be accessing a service provided by a third-party external to https://ketabads.ir/
کتاب ادز مرجعی برای معرفی کتابهای ناشران و نویسندگان به دوستداران فرهنگ و ادب و کتاب به صورت رایگان می باشد
ما 35 مهمان و بدون عضو آنلاین داریم