کتاب یاکوب فون گونتن

روبرت والزر از برجسته‌ترین پیش‌گامان ادبیات مدرن و آوان‌گارد است و بر نویسندگان و متفکران برجسته‌یی مانند فرانتس کافکا، والتر بن‌یامین، اشتفان تسوایک، هرمان هسه و روبرت موزیل تاثیر گذاشته است. کافکا بارها آثار والزر را ستوده است و بسیاری او را حلقه‌ی گم‌شده‌ی بین کلایست و کافکا می‌دانند. چنان‌که روبرت موزیل درباره‌ی والزر می‌نویسد: «آثار کافکا حالت خاصی از سبک والزر است.» روبرت والزر در سال 1878 در شهر بیل در سوییس به‌دنیا آمد. در جوانی شاعر بود و در زوریخ و دیگر شهرهای سوییس کارمندی و منشی‌گری می‌کرد و روزگار می‌گذراند. مدتی بعد به کار نویسندگی رو آورد و به برلین رفت، اما دوباره به بیل برگشت و سرانجام در شهر برن مستقر شد. پس از خودکشی نافرجام والزر در سال 1929، افسردگی او را به‌غلط شیزوفرنی تشخیص دادند و در سال 1933 به آسایشگاهی در هریزائو فرستادندش که تا پایان عمر همان‌جا ماندنی شد. در این آسایشگاه وقت والزر به چسباندن پاکت‌های کاغذی و پاک‌کردن لوبیا می‌گذشت. او هرگز دچار جنون یا زوال عقل نشد اما از سال 1932 به بعد دیگر چیزی ننوشت، به بازدیدکننده‌یی گفت: «من را این‌جا نیاورده‌اند که بنویسم، من را آورده‌اند که دیوانه باشم.» والزر روز کریسمس سال 1956 پس از چند دهه انزوا و بیست‌وسه سال زندگی در آسایشگاه حین پیاده‌روی در برف درگذشت.